Aby zespół pracowników wykonywał powierzone zadania w sposób efektywny, niezbędne jest odpowiednie zarządzanie nim przez kierownika lub menadżera - styl kierowania.
Na barkach tej osoby spoczywa zarówno tworzenie celów pracy, jak i dostarczanie metod, z pomocą których cele te mają zostać zrealizowane. Przełożony powinien również udzielać podwładnym wskazówek, na temat sposobu, w jaki mają pracować, jak i kontrolować wykonywane przez nich czynności.
Aby czynić to w sposób najbardziej optymalny, niezbędne jest korzystanie z odpowiedniego stylu kierowania zespołem.
Style kierowania zespołem pracowniczym
Możemy wyróżnić trzy podstawowe style kierowania zespołem pracowników, które sprawdzają się w określonych sytuacjach. Trudno oczywiście mówić o stylu idealnym, zadaniem dobrego szefa jest więc wybranie stylu, który jest adekwatny do konkretnego zadania czy sytuacji.
Styl autokratyczny, autorytarny
Pierwszym stylem jest styl autokratyczny, którego podstawą jest przeświadczenie, że ludzie z natury nie przykładają się do pracy. W myśl tego założenia, pracownikom przypisuje się tendencję do unikania obowiązków i nieefektywnej pracy, gdy zostają pozbawieni kontroli ze strony przełożonych. Autokratyczny szef jest kierownikiem wymagającym, surowym, nastawionym przede wszystkim na realizację zadań, wynikających z celów pracy. Jego sposobem na motywowanie pracowników jest stosowanie kar. Podwładny, chcąc ich uniknąć, pracuje lepiej i bardziej efektywnie. Jak nietrudno się domyślić, stosowanie tego stylu kierowania nie zawsze przynosi oczekiwane rezultaty. Owszem, pracownicy wykonują swoje obowiązki efektywniej, gdy podlegają bezpośredniej kontroli przełożonego, ale gdy zostają jej pozbawieni, mniej przykładają się do pracy. Ponadto, autorytarny styl kierowania może przyczynić się do wykształcenia się specyficznej atmosfery w zespole. Mamy do czynienia z zachowaniami rywalizacyjnymi, może pojawić się również agresja.
Styl liberalny
Zupełnym przeciwieństwem tego stylu jest styl liberalny, którego cechą charakterystyczną jest pozostawianie pracownikom pełnej swobody. Samodzielnie rozdzielają oni zadania, nie podlegają kontroli osoby zarządzającej oraz nie są przez nią oceniani. Szef ma w tym wypadku jedynie dostarczać podwładnym materiały i środki, niezbędne do pracy. Wskazówek udziela jedynie w momencie, gdy z taką inicjatywą wychodzą pracownicy. Styl liberalny również nie zasługuje na miano stylu idealnego, ponieważ efektywność pracy zespołu tak kierowanego jest niska. Pozbawienie pracowników kontroli przyczynia się do niewielkiej jakości końcowych efektów ich pracy.
Styl demokratyczny
Złotym środkiem wydaje się być styl demokratyczny. Z jednego strony szef jest wymagający, ale z drugiej stawia na partnerstwo na linii przełożony-pracownik. Jest otwarty na dialog oraz aktywnie włącza się w pracę zespołu. Efektywność pracy jest co prawda niższa niż w przypadku zastosowania stylu autorytarnego, ale atmosfera w zespole jest nieporównywalnie bardziej korzystna. Grupa łatwiej i szybciej się integruje, a relacje są przyjacielskie. Praca przebiega łatwiej i sprawniej, gdyż wszyscy wiedzą, że tylko wspólne działanie przybliży ich do realizacji powziętego celu.
Komentarze